Fisniku i fismë

( Monografi,  kushtuar njeriut të mirë- Gjonlekë Ahmet Zenelaj).

Në mëhallën Ahmetaj të Kalivaçit të Tepelenës,  në fund të asaj pjerrësie që zbret,  nga shkolla e fshatit,  në fushën e tij,  jeton,  prej kohësh,  një  komunitet  luftarak;  ai i Zenelajve.  Komuniteti është degëzim i pinjollëve që la pas,  i pari i mëhallës – Ahmeti.  Pasardhësit e Çinos,  njërit nga tre djemtë e Ahmetit nuk e pati shansin të shtohej si degët e tjera, sidomos,  si Nelajt,  të cilët u bënë  pemë degëshumë e mëhallës me emrin e të parit të saj – Ahmetit.  Në hyrje të viteve ’50 të shekullit të shkuar,  Çinajt,  të cilët e shndërruan mbiemrin në Zenelaj,  numëronin tri familje:  atë të Ahmet Selfos dhe vëllait të tij – Novruzit dhe të Mane Tafilit.  Në vitet që pasuan,  familjet  e “ ngushta” të këtij komuniteti u shtuan e u shumuan  dhe “pushtuan” disa treva,  brenda vendit e jashtë tij. Continue reading Fisniku i fismë