Ne vitin 1956, ne pranvere, kur isha nxenes ne Teknikumin Bujqesor „ Irakli Terova „ te Korces, shkuam ne nje piknik , ne fshatin Qatrom te ketij rrethi. Aty, degjova per here te pare nje kenge popullore, te cilen e kendonte, bukur, nje vajze e re.
(Rrefim per nje njeri, i cili e donte shume jeten dhe e jetoi ate, aktivisht).
Ne degen e Binajve te fisit Nelaj, ne Kalivac te Tepelenes, ka jetuar nje burre, i cili nuk te bente per burre. Ai quhej Nelo Resmi Nelaj ( Disa e quanin Zenel ). Ishte lindur me 27 korrik te vitit 1943, nga dy prinder autoktone. E ema, Zonja ishte e lindur ne fshatin Shkoze te rrethit te Vlores kurse i ati – Resmiu, ne Kalivac te Tepelenes, ne mehallen Ahmetaj. Cifti Zonje dhe Resmi Nelaj shquhej per bukuri natyrale, te shtatit e te fytyres dhe ishte teper i shkathet e i zgjuar. Ata u lidhen ngushte me njeri – tjetrin; nga lidhja mes tyre erdhen ne jete tre djem: Reshati; Nelua dhe Petrefi. Sic ishte koha, Zonja bukuroshe, u fejua e u martua mjaft e re, akoma pa mbushur 15 vjece. Babai i Resmiut, Nelo Binua, e kishte „ Kallausin “ lexo informatorin, brenda. Vajza e tij e vetme, Shaza ishte e martruar ne Pajaj, me Feimin dhe e kishte ne pellembe te dores, situaten, ne Shkoze. Ajo e dinte se Qerimeja dhe Bilua, ne Qyraj, kishin nje vajze mjaft te bukur, e cila ishte adoleshente dhe prinderit donin ta martonin. Babe e bije, te dyve u vajti mendja ta benin nuse, te bukuren Zonje, per Resmiun. Shaza shpejtoi, nga meraku se mos ia merrnin te tjeret. Kur sinixhinjte Muharrem Hasani; Brahim Rushani dhe Muharrem Kamberi shpune rrobat e nuses, sipas zakonit; grate e Shkozes te mbledhura tok, e hapen baulen, i pane e i cmuan rrobat, nje nga nje. Nuk u pelqyen rrobat grave dhe pikasen se nuk i kishte qendruar fjales qe la me Bilon, krushku Nelo Bino Nelaj. Njera nga grate, ajo qe njihej si e para e tufes se grave te Aligjonit, kur pa kete mosperkim mes krushqve, ia ckuli kenges labce, e cila e kishte brenda thumbimin. Ajo, ne cast, sajoi bejten: